Tr. Esir, eter İng. ether Fr. éther Alm. Äther Lat. Aether  > Yunanca’da “üst gök /-ya da bugünkü deyişle- üst astmosfer” bölgesini anlatmak için kullanılan sözcüktür. Yunanlılar Tanrılarının burada yaşadığına inanırdı.

Tanım

Antik felsefede, uzay boşluğunu doldurduğu düşünülen, gözle görülemeyecek kadar ince, hava benzeri bir madde. 17 ve 18.yy’lara kadar fizik teorilerine konu olmaya devam etmiş ve kimi önemli bilimsel keşiflerin ortaya çıkmasında rol oynamıştır. Ancak bugün böyle bir maddenin olmadığı bilim dünyası tarafından kabul edilmektedir. Aither, Yunan mitolojisinde de, başlangıçta varolan tanrılardan biridir ve dünya dışındaki boşluğa/havaya hükmeder. Bu mitolojik öğe, ilk dönem doğa filozofları ve onlardan sonra da Aristoteles’e kadar uzanan kimi görüşlere temel olmuş gibi görünür. Pythagorasçılara göre, esir (aither), kendisinden yıldızlar ve saydam kürelerin (sphairos) meydana geldiği gök öğesidir. Aristoteles de, gök cisimlerinin belirli bir yerde bulunmayan, dolayısıyla hareketini sürdürebilen bir madde olan aither’den yapıldıklarını söyler. Bu madde aynı zamanda, Aristoteles fiziğinde evreni sınırlayan maddedir.

Ayrıca Bkz.

uzay
hava