İng. inorganic Fr. inorganique Alm. Anorganisch Es. T. gayr-i uzvî > İn (Latince olunsuzluk veren ön ek) + organik (canlı)

Tanım

Tükçede “organik olmayan” (yani, canlı olmayan) anlamında kullanılan yabancı dilden gelen kelime. Özellikle biyoloji ve kimya alanında kullanılır. Ör: inorganik ya da anorganik kimya. Genel olarak kimyada, hidrojen ve karbon içermeyen bileşikleri ifade etmek amacıyla kullanılır.

Ayrıca Bkz.

anorganik
dirim