Türkçede sık sık “çatışkı” kelimesi ile de karşılanır . Antinomi aynı zamanda pek çok bağlamda paradoks kelimesiyle aynı anlama gelecek şekilde de kullanılır. (Ör. “yalancı paradoksu” ya da “yalancı antinomisi”) Antinomi ifadesinin felsefe alanında yaygınlaşmasını sağlayan Immanuel Kant olmuştur. Kant, Birinci Kritik ‘inde, salt aklın 4 antinomisini ortaya koyar. Her antinomi bir tez, bir de antitez taşımaktadır: 1) Evrenin başlangıcı ve sınırı sorunu. (zamanda bir başlangıcı ve mekanda bir sınırı vardır ya da ezeli ve ebedidir ayrıca sınırsız ve sonsuzdur çatışkısı) 2)Maddenin yapısı sorunu (sonsuz bölünürlükte ya da değil çatışkısı) 3) İrade özgürlüğü sorunu (bu çeşit bir özgürlük var veya yok çatışkısı) 4)Tanrı sorunu (evrenin nedeni olan zorunlu bir varlık var ya da tamamen rastlantısallık söz konusu çatışkısı).